Krzesła z historią...

Życie nauczyło mnie już kilku rzeczy... najważniejszą z nich jest cierpliwość... ale nie w każdym temacie... nie, nie... np. tej do moich pociech jeszcze się uczę ;) Cierpliwości w czekaniu na starociowe okazje mnie to moje życie nauczyło! 

Ach, jak ona popłaca!

Tyle razy miałam już upatrzone kilka pięknych krzeseł do odrestaurowania ale jakiś wewnętrzny głos kazał mi jeszcze chwilę, chwileczkę się wstrzymać... jakby wiedział, że te jedne,jedyne już czekają żebym tylko natrafiła na nie w internetach... ;)

I znalazłam je!

Całkiem blisko... cztery w cenie jednego... To była szybka akcja... żeby czasami ich poprzedni właściciel się nie zorientował, że moja radość na ich widok jest podejrzana i żeby nie zachciał porównać ceny którą zaproponował z cenami podobnych krzeseł... ;)))

Byłam bardzo zaskoczona tym, w jakim dobrym stanie kupiliśmy te krzesła. Ponieważ są bardzo stabilne to wymagały tylko pozbycia się starej warstwy lakieru. Tutaj kolejna niespodzianka - jeszcze nigdy tak łatwo mi to nie poszło - 4 dzrzemki Małej i już krzesła były gotowe do malowania.  

Wspominałam już, że mamy cztery sztuki? :)

Dwia pierwsze krzesła zostawiłam w naturalnym kolorze, który mnie zachwycił. Warstwa lakieru tylko podkreśliła ich piękno.

Z dwoma pozostałymi zrobiłam to, o czym marzyłam od dawna - pomalowałam je na czarno - matowy heban wybrałam... z czystm sercem polecam ten odcień. Jest najpiękniejszy ze wszystkich, które znam.

Takim oto sposobem mam komplet krzeseł pamiętających dawne czasy a jakością wykonania bijących na głowę większość tych dostępnych w sklepach. 

Oczami wyobraźni widzę już naszą jadalnię... szukam jeszcze tylko wymarzonego stołu ponieważ dwa kolejne krzesła już chyba dorwałam.

Ale jestem cierpliwa, znajdziemy się kiedyś ;)

Dajcie znać, czy Wy też macie taką słabość do starch krzeseł...

Miłego dnia!