Regał wędrownik.

Witajcie!

Historia mojego sosnowego regału jest dłuuuuga i pamięta studenckie czasy z Krakowa. ;)  Kupiłam go, a raczej kupiłyśmy je - bo były dwa -  razem z moja przyjaciółką Lucy 5 lat temu kiedy zamieszkałyśmy w wynajmowanym mieszkaniu na Strusia. Mieszkałyśmy tam we trzy, ja, Lucy i jeszcze jedna dziewczyna - O ZGROZO! - nawet nie pamiętam  jak miała na imię!  Była tak specyficznym człowiekiem, i w ogóle nie z mojej bajki, że mimowolnie  musiałam wyprzeć wspomnienie o niej z pamięci... widocznie można i tak ;)

Tak czy tak, wynajmowałyśmy we trzy mieszkanie dwupokojowe, z tym, że jeden pokój był przechodni, tzn. żeby ta trzecia mogła wejść do swojego to musiała przejśc przez nasz pokój ... :/ może i nie byłoby to problemem gdybyśmy normalnie się dogadywały. Niestety relacje między nami były co najmniej dziwne. Nie  byłabym sobą gdybym od początku nie kombinowała co by tu zrobić... i rach ciach ciach WYMYŚLIŁAM! :] "Regały Lucy! Regały! Ubieraj się! Jedziemy na zakupy!" Po chwili byłyśmy juz w OBI i płaciłyśmy za nasze regaliki po 39,99 za sztukę. Ku naszemu zaskoczeniu,  w domu okazało się że w regałach nie ma wywierconych otworów na wkręty ;) ale nic to nic to! ;) "Dawaj Lucy do sąsiada po wiertarę i to zrobimy! "  Regały skręciłyśmy same! :)

Na Strusia prezentowały się tak jak na zdjęciu powyżej. Niestety nie mam lepszej jakości zdjęcia. Stały zaraz obok wejścia do pokoju, ustawione wzgledem siebie pod kątem prostym i dodatkowo, dla lepszego efektu izolacji ;) na jednym z nich zawieszona była słomiana mata. :)

Po jakimś czasie nasze regały rozjechały się z nami do domów rodzinnych. Mój wdzięcznie prezentował się na tle soczystej zieleni na ścianach w moim pokoju.  Jestem do niego tak przywiązana, że po ślubie  oczywiście powędrował do naszego pierwszego mieszkania i do drugieego też ;)

Z chwilą kiedy moje gusta radykalnie sie zmieniły przyszedł mi do głowy pomysł! " Będziesz Ty mój drogi BIAŁY! " I zanim się obejrzałam już schła druga warstwa farby. A efekt? Jak dla mnie - BOSKI! :) Pasuje jak ulał do naszego szaro-biało-czarno-wiklinowego M. Jest lekki, nadaje świeżości i choć ostatnio chodzi mi już po głowie, żeby pomalować go na czarno HEHEHE ;) to na chwilę obecną cieszy nasze oczy  w takiej formie jak prezentuję na zdjęciach poniżej :)

Z jak Zawitkowscy ;)

A,B,E i M - pierwsze litery imion Domowników ;)

Niemal wszystkie rzeczy, które aktualnie na regale się znajdują przeszły jakieś mniejsze czy większe matamorfozy...;)

Pudełka w paski, to zwykłe kartony z przykrywkami obklejone papierem ozdobnym z Pepco ;)

Koszyczek  kupiony w Biedronce został pomalowany na biało :)

Skrzynia po owocach została pomalowana na biało i zaopatrzona w 4 kółka, żeby łatwiej można było ją przesuwać :)

Kwiatki niedawno przesadziłam do zwykłych-niezwykłych słoików, które znalazłam w piwnicy ;)

Na koniec zobaczcie jak mój wędrownik prezentował się zanim potraktowałam go białą farbą! :)

Ściskam! :)